شناسنامه علمی شماره

نویسندگان

• محمد بیدهندی ¹
• علی کرباسی زاده ²
• محسن شیراوند ³

¹ استادیار و عضو هیئت علمی گروه الهیات دانشگاه اصفهان

² استادیار و عضو هیئت علمی گروه فلسفه دانشگاه اصفهان

³ دانشجوی دکتری اخلاق زیستی دانشگاه کازان روسیه (نویسندة مسئول)

چکیده

خداوند هستی را با نظمی بی‌نظیر و وحدتی حیرت‌آور خلق کرده است. بخش کوچکی از این نظام، طبیعت و انسان است. طبیعت با تمام موجودات خویش در ارتباط با بخشی دیگر از هستی یعنی انسان می‌باشد. به گواهی آموزه‌های ادیان ابراهیمی (توحیدی) کل هستی و به تبع آن طبیعت تسبیح‌گوی خالق خویش می‌باشند. این صفت حاکی از مخلوقی زنده و دارای ادراک است که نوعی حقوق و تکالیف را متوجه آن می‌گرداند. خداوند طبیعت و همه مواهب آن را در اختیار انسان قرار داده تا او بتواند با بهره‌مندی از آن به کمال نهایی که همانا قرب الهی است نائل گردد. این رابطة تعاملی، رابطة بین دو موجود زنده با یکدیگر است نه رابطه‌ای که بخشی از هستی (انسان) به بهره کشی از بخشی دیگر (طبیعت) بپردازد. حلقة اتصال بین انسان و طبیعت پرداختن به مسئلة بنیادین هدف غایی خلقت انسان است. در این مقاله ضمن تحلیل آموزه‌های موجود در ادیان توحیدی در حوزة مرتبط با موضوع این پژوهش، به این سؤال که نقش انسان در ایجاد فساد و شر اعم از طبیعی یا مابعد الطبیعی تا چه میزان است پاسخ داده شده است.
روش تحقیق در این پژوهش نگرش تحلیلی و فلسفی به پدیده‌های عالم با استفاده از پردازش آموزه‌های ادیان توحیدی می‌باشد.
از جمله نتایج این پژوهش می‌توان پرداختن به مسئله بحران زیست محیطی با نگاهی نو و دین محور و ارائه راه حل‌های مبنایی دینی در این خصوص و نیز وجود شر در هستی در صورت تقابل انسان با محیط زیست را نام برد.

کلیدواژه‌ها

• کلیدواژهها: خدا
• انسان
• طبیعت
• محیط زیست
• ادیان توحیدی

عنوان مقاله [English]

The Role of Religious Teachings in Solving the Environmental Crises

نویسندگان [English]

• Mohammad Bidhendi ¹
• Ali Karbasizadeh ²
• Mohsen Shiravand ³

¹ Assistant Professor and the Member of Scientific Board of Department of Theology, Isfahan University

² Assistant Professor and the Member of Scientific Board of Department of Philosophy, Isfahan University

³ Student of PhD in Bioethics Philosophy

چکیده [English]

God has created the being in an unrivalled order and astonishing unity. A small part of this order is nature and man. Nature with all its existents is in relation to another part of being, i.e. man. According to the teachings of Abrahamic (monotheistic) religions, the whole being and thus nature are worshipping their Creator. This implies an alive and perceiving creature, which has [because of its being perceiving] some rights and obligations. God has granted nature and all its good things to man so that, enjoying it, he may attain his ultimate happiness which is the same as closeness to God. This is an interactive relation between two living creatures and not a relation according to which one side (man) may exploit the other side (nature). The link between man and nature is the fundamental issue of the ultimate goal of creation of man. While analyzing the existing teachings of the Abrahamic religions concerning the subject matter of the present study, the article has provided some reply for the question "What is man's role in producing evil (whether natural and supra-natural)?"
The methodology of the present study is an analytic-philosophical view to the phenomena of the world while discussing teachings of the monotheistic religions.
Among the results of the present study, we man mention discussing environmental crisis in a new and religion-based light, providing fundamental religious solutions for the problem, and existence of evil in the being if man comes into conflict with the environment.

کلیدواژه‌ها [English]

• Keywords: God
• Man
• Nature
• environment
• Monotheistic religions