شناسنامه علمی شماره

نویسندگان

1 استادیار گروه فلسفه و حکمت اسلامی، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی

2 کارشناس ارشد فلسفه و حکمت اسلامی

چکیده

یکی از مسائل مهم در تاریخ تفکر بشر مخلوق یا نامخلوق‌‌بودن عالم هستی بوده است. فیلسوفان پیش از ارسطو، هر‌‌یک به‌‌نوعی قائل ‌به ازلی و غیر‌‌مخلوق‌‌بودن عالم هستی بوده‌‌اند. ارسطو با قائل‌‌شدن به ازلیت مقوله‌‌های حرکت، زمان، و ماده را مؤلفه‌‌های اصلی عالم هستی دانسته است و حکم به ازلی و غیر‌‌مخلوق‌‌بودن جهان هستی می‌‌دهد. از این حیث است که خدای ارسطو درمقام علت فاعلی عالم هستی، فقط محرک عالم است و هستی‌‌بخش آن قلمداد نمی‌‌شود. در ادیان ابراهیمی، ‌‌ازجمله اسلام، خالقیت خداوند امری مسلم و بدیهی تلقی می‌‌شود. ازاین‌‌رو، ابن سینا در مسئلۀ آفرینش عالم از ارسطو فاصله می‌‌گیرد. در‌‌واقع، تصویر سینوی از عالم هستی و خداوند و رابطۀ این دو با هم متفاوت با تصویری می‌‌شود که ارسطو ارائه می‌‌دهد. ابن سینا با تقسیم حدوث به ذاتی و زمانی مدعی می‌‌شود که ازلی‌‌بودن عالم ازحیث زمانی مستلزم آن نیست که عالم هستی مخلوق خداوند نباشد. از این حیث نزد بوعلی خداوند علت فاعلی عالم است؛ صرفاً محرک نیست، بلکه معطی وجود به عالم هستی نیز تلقی می‌‌شود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Creation of the Universe According to Aristotle and Ibn Sina

نویسندگان [English]

  • Majid Mollayousefi 1
  • Ali Heydari Faraj 2

1 Associate Professor, Islamic Philosophy and Hikmah, Imam Khomeini International University

2 M.A., Islamic Philosophy and Hikmah.

چکیده [English]

 
One of the important issues in the course of history of human thought has been that whether the world of being is created or eternal. Before Aristotle, philosophers have been of the opinion that the world of being is eternal and not created. Believing in eternity of the categories of motion, time, and matter as the main components of the world of being, Aristotle states that the world of being is eternal and not created. That is why Aristotle's God as the agent cause of the world of being is only the mover of the universe and not a life-giver God. In Abrahamic religions including Islam, creatorness of God is a certain and evident point. Ibn Sina, thus, breaks up from Aristotle concerning creation of the world. As a matter of fact, Sinean picture of the world of being, God, and the relation between the two is other than the picture provided by Aristotle. Dividing origination into essential and temporal, Ibn Sina claims that temporal eternity of the universe does not mean that the world of being is not created by God. For Ibn Sina, therefore, God as the agent cause of the universe is not only the Mover but also the One Who grants being to the world of being.



** M.A., Islamic Philosophy and Hikmah.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: Aristotle
  • Ibn Sina
  • Creation
  • creatures
  • agent cause
  • universe
  • Eternity
  • origination