نوع مقاله : علمی-پژوهشی
نویسنده
استادیار دانشگاه خوارزمی
چکیده
چکیده
تحقیق حاضر به بررسی سه نمونه از ادعاهای تعارض قرآن و علم میپردازد. ساکنانگاشتن زمین، ریزش تگرگ از کوههایی در آسمان و اختصاص علم به جنین به خداوند، در زمرۀ مصادیقی هستند که مدعیان تعارض قرآن و علم ـ از جمله «کامل نجّار» در کتاب قرائۀ منهجیه للاسلام ـ بدانها استشهاد جستهاند. مقالۀ حاضر بر آن است تا با بازکاوی آیات مربوط بدین سه موضوع و عرضۀ مدالیل آنها به دانش تجربی، ناتمامبودن ادعای تعارض را مدلّل و آشکار سازد. بدینسان بیان خواهدشد که از عدم تصریح به حرکت زمین در قرآن، نمیتوان ساکنانگاری زمین را نتیجه گرفت و وصف «قرار» برای زمین نیز صرفاً دالّ بر سکون عرفی است. به همینسان، نفی «زوال» از «ارض» در قرآن، بیانگر حفظ زمین از حرکتی است که به دگرگونی و نابودی بینجامد (نه حفظ آن از مطلق حرکت).
دربارۀ ریزش تگرگ از کوه هم بیان خواهدشد که مراد از تعبیر «جبال فیها مِن بَرد»، کوههایی از ابرهای یخگون هستند که در آسماناند و بر وفق دانش هواشناسی نیز ابرهای بسیار سرد و یخگون خاستگاه بارشهای گوناگوناند.
دربارۀ علم به جنین هم، تعبیر «و یَعلمُ ما فِی الاَرحام»، صرفاً دانش همهجانبه و مطلق دربارۀ جنین را به خداوند منحصر میگرداند و این امر با شناخت برخی خصوصیات جنین از سوی انسانها منافاتی ندارد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Study of Three Samples of Asserted Conflicts between the Qur’an and Science
نویسنده [English]
- Rouhollah Najafi
چکیده [English]
Abstract
The present research studies three samples of asserted conflicts between the Qur’an and science. Assuming the earth to be motionless, falling hails from mountains in the sky and pertaining science about fetus to God are among instances referred by claimants of conflict between the Qur’an and science such as Kāmil Najjār in the book “Qirā’at Munhajjīah lil-Islam”. The present article attempts to reveal the flaws in the said claims by analyzing the verses related to these three topics and providing reasons by empirical knowledge. So, the paper states that it cannot be inferred from the lack of explicit referral to the movement that the Qur’an assumes it to be motionless. Also attribution of qarār (fixity) to the earth is solely evidence of common immovability. Similarly, denial of zawāl (destruction) for arz (Earth) in Qur’an describes protection of the earth from the movement that leads to transformation and destruction, not preserving it from absolute movement.
As regards the falling hail from the mountains, the comment jibāl fi ha men barad (mountains containing ice in them) refers to the mountains of ice clouds in the sky. Also, according to meteorology, cold and ice clouds are the origin of various rainfalls.
As for the science about the fetus, the phrase wa ya’lam mā fel arhām ([He] knows what is in the wombs of mothers) solely considers the comprehensive and absolute knowledge of embryology to be excusive to God. This is not incompatible with the fact that humans know about some characteristics of the fetus.
کلیدواژهها [English]
- Keywords: the relation between Qur’an and science
- Qur’anic questions
- infallibility of the Qur’an
- the Earth’s movement in the Qur’an
- hail in the Qur’an
- mountain in the Quran
- embryology in the Qur’an