نوع مقاله : علمی-پژوهشی
نویسنده
استادیار گروه فلسفه، دانشگاه امام خمینی
چکیده
چکیده
آیین هندو دین اکثر مردم هندوستان بوده، ولی دربارۀ ماهیت و پیدایش این دین و واژۀ هندو برای این آیین، میان مستشرقان و محققان هندی اختلاف نظر وجود دارد. دین هندو از منابعی چون اوپانیشادها برخوردار است که سرچشمۀ اصلی مکتبهای فلسفی و عرفانی هندی است. در اوپانیشادها نجات انسان از طریق معرفت است؛ معرفت به حقیقت نهایی که همان آتمان و برهمن هستند. آتمان و برهمن دو حقیقت جداگانهای نیستند، بلکه حقیقت واحدی هستند. شانکارا برای آتمان و برهمن دو جنبۀ تنزیهی و تشبیهی قائل است که اولی را نیرگونا مینامد که وصفناپذیر است و دومی را ساگونا مینامد و آن را قابلتوصیف میداند. از نظر او، نیرگونا حقیقت نهایی است، ولی رامانوجا نیرگونا و ساگونا را با هم حقیقت نهایی میداند. مکتب ودانتا بیشترین اهتمام را در تبیین این مفاهیم کرده و در میان مفسّران این مکتب، شانکارا و رامانوجا بیشترین سهم را در این مباحث داشتند. در این مقاله برخی از آرای متافیزیکی آنها مخصوصاً اختلاف نظر آنها دربارۀ حقیقت نهایی مورد بررسی قرارمیگیرد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Ultimate Truth in Hinduism with Special Reference to Shankara and Ramanuja's Views
نویسنده [English]
- Alinaqi Baqershahi
چکیده [English]
Abstract
Hiduism is the religion of the majority of Indians. However, there is a controversy among the orientalists and Indian scholars concerning the nature and origin of Hinduism. It surely possesses authentic sources such as Upanishads, which is the main source of Indian philosophical and mystical schools. In Upanishads, knowledge is considered to be the only path of salvation. Knowledge here refers to the knowledge of ultimate reality, namely Atman and Brahman which can be described only through negative attributes. Atman and Brahman are two sides of the same reality. There is difference of views among Shankara and Ramanuja about this issue.
کلیدواژهها [English]
- Keywords: Hinduism
- ultimate Reality
- Shankara
- Ramanuja
- Upanishads