منابع
قرآن کریم.
بابایی، علی‌اکبر (1385). روش‌شناسی تفسیر قرآن، قم: پژوهش‌گاه حوزه و دانشگاه.
رضایی اصفهانی، محمدعلی (1390الف). شبهات جدید قرآنی، تأملی در مطالب دکتر سروش پیرامون قرآن، قم: دفتر نشر معارف.
رضایی اصفهانی، محمدعلی (1390ب). «نظریه‌پردازی‌های علمی قرآن»، پژوهش‌نامۀ قرآن و حدیث، ش 9.
رضایی اصفهانی، محمدعلی و محسن ملاکاظمی (1389). اعجازها و شگفتی‌های علمی قرآن، قم: زمزم هدایت.
رضایی اصفهانی، محمدعلی (1388الف). «تفسیر علمی از دیدگاه مفسران شیعه»، مجلۀ شیعه‌شناسی، س 7، ش 26.
رضایی اصفهانی، محمدعلی (1388ب). «زبان قرآن، عرف عام یا عرف خاص»، پژوهش‌نامۀ علوم و معارف قرآن کریم، س 1، ش 3.
رضایی اصفهانی، محمدعلی (1387). «رابطۀ قرآن و علم و راه‌کار حل تعارض ظاهری آن‌ها»، مجلۀ قرآن و علم، ش 2.
رضایی اصفهانی، محمدعلی (1386الف). منطق تفسیر قرآن، قم: نشرجامعه المصطفی العالمیه.
رضایی اصفهانی، محمدعلی (1386ب). «تجلی جاودانگی قرآن در قاعدة جری و تطبیق»، فصل‌نامۀ اندیشۀ دینی دانشگاه شیراز، ش 25.
رضایی اصفهانی، محمدعلی (1386پ). «قرآن و نیازهای علمی معاصر»، مجلۀ قرآن و علم، ش 1.
رضایی اصفهانی، محمدعلی (1375). «علم‌محوری در تفسیر قرآن کریم»، فصل‌نامۀ بینات، س 3، ش 9.
رضایی اصفهانی، محمدعلی (1376). درآمدی بر تفسیر علمی قرآن، قم: اسوه.
سعیدی روشن، محمدباقر (1391). زبان قرآن و مسائل آن، قم: پژوهش‌گاه حوزه و دانشگاه.
گلشنی، مهدی (1385). از علم سکولار تا علم دینی، تهران: پژوهش‌گاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
مصباح یزدی، محمدتقی (1382). تعدد قرائت‌ها، قم: مؤسسۀ آموزشی پژوهشی امام خمینی.
مؤدب، سید رضا (1390). روش‌های تفسیر قرآن، قم: دانشگاه قم.
نکونام، جعفر (1392الف). «حقانیت علم ظاهری در قرآن»، مجموعه مقالات نخستین کنگرۀ بین‌المللی قرآن کریم، انسان و جامعه، مشهد: دانشگاه آزاد اسلامی.
نکونام، جعفر (1392پ) «پاسخ نقدی دربارۀ خاص بودن مخاطبان قرآن و عام بودن هدایت آن»، برگرفته از سایت شخصی در تاریخ 11 اسفند1392: http://www.nekoonam.parsiblog.com/Posts/
نکونام، جعفر (1387الف). «تحلیل ظاهر و باطن قرآن»، صحیفۀ مبین، ش 18.
نکونام، جعفر (1387ب). «روش تفسیر ظاهر قرآن»، صحیفۀ مبین، ش 19.
نکونام، جعفر (1386). «عربی مبین»، مجلۀ خردنامۀ همشهری، ش 15.
نکونام، جعفر (1384). «معناشناسی توصیفی سماوات در قرآن»، مجلۀ پژوهش دینی، ش 9.
نکونام، جعفر (1382). «روش تفسیر باطن قرآن کریم»، پژوهش‌نامۀ قرآن و حدیث، پیش شمارۀ 2.
نکونام، جعفر (1381). «راز بیگانگی جوانان نسبت به آموزه‌های قرآن»، مجلۀ گلستان قرآن، ش 140.
نکونام، جعفر (1379الف). «بررسی چند شبهه در مورد زبان قرآن»، مجلۀ مدرس علوم انسانی، ش 9.
نکونام، جعفر (1379ب). «زبان قرآن گفتاری یا نوشتاری»، پژوهش‌های فلسفی ـ کلامی، ش 3.
نکونام، جعفر (1378). «عرفی بودن زبان قرآن»، صحیفۀ مبین، ش 20.
نصری، عبدالله (1381). راز متن، تهران: آفتاب توسعه.
)