قرآن کریم

أبوزید، نصر حامد (1379). «تأویل، حقیقت و نص»، کیان، 1379، شماره 54، صص 2- 17.

• (2014). مفهوم النص؛ دراسة فی علوم القرآن. بیروت: مرکز الثقافی العربی.

اتو، رودلف (1380). مفهوم امر قدسی. ترجمه هایون همتی. تهران: نقش جهان.

أرکون، محمد (2012). الفکر الإسلامی: نقد و اجتهاد. بیروت: دار الساقی.

اسپینوزا، بندیکتوس دو (1401)، رساله الهی – سیاسی، ترجمه علی فردوسی. تهران: شرکت سهامی انتشار.

استیس، والتر ترنس (1390). دین و نگرش نوین. ترجمه احمدرضا جلیلی. تهران: حکمت.

باربور، ایان (1384). علم و دین، ترجمه بهاءالدین خرمشاهی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.

باقری، خسرو (1382). هویت علم دینی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

پراودفوت، وین (1377). تجربه دینی، ترجمه عباس یزدانی، قم: طه.

پیروزمند، علیرضا (1391). چگونگی دستیابی به علم دینی، 10/ 02/ 1402 http://www.isaq.ir/vdcgry9q4ak9w.pra.html.

جوادی آملی، عبدالله (1387). انتظار بشر از دین، قم: اسرا، چاپ پنجم.

— (1389). منزلت عقل در هندسه معرفت دینی. قم: اسرا، چاپ چهارم.

— (1390). نظریه علم دینی. 10/ 04/ 1395

http://www.portal.esra.ir/Pages/Index.aspx?view=1&id=MTUxNg%3d%3d-epP6x6e2Tyo%3d&kind=1.

جیمز، ویلیام (1393). «تجربه دینی: اصل و منشأ دین»، در: درباره تجربه دینی. تألیف مایکل پترسون و دیگران، تهران: هرمس.

— (1391). تنوع تجربه دینی، ترجمه حسین کیانی، تهران: حکمت.

خواص، امیر و اکبر حسینی (1388). منشأ دین (بررسی و نقد دیدگاه‌ها)، تهران: کانون اندیشه جوان.

ساجدی، ابوالفصل (1387الف). «قرآن، کلام بشری یا الهی»، قبسات، شماره 48، صص 19-42.

— (1387ب). «وحی‌شناسی مسیحی با گذری بر وحی قرآنی»، قبسات، شماره 46، صص 121-146.

سروش، عبدالکریم (1378). بسط تجربه نبوی، تهران: صراط.

— (1376). مدارا و مدیریت، تهران: صراط.

شاکرین، حمیدرضا (1387). مبانی خداشناسی و فهم و معرفت دینی، قبسات، 1387، دوره 13، شماره 49، صص 19-42.

شیروانی، علی (1391). تعلیقاتی بر ارزش معرفت‌شناختی تجربه دینی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.

طوسی، نصیرالدین (1407ق). تجرید الاعتقاد، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.

عابدی شاهرودی، علی (1386). «نظریه علم دینی بر پایه سنجش معادلات علم و دین»، در: علم دینی؛ دیدگاه‌ها و ملاحظات، به کوشش حمیدرضا حسنی، مهدی علی‌پور و محمدتقی موحد ابطحی، چاپ سوم، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، صص 33-71.

علی‌پور، مهدی و سید حمیدرضا حسنی، (1389). پارادایم اجتهادی دانش دینی «پاد». قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.

فرانکس، دیویس کارولین (1391). ارزش معرفت‌شناختی تجربه دینی، ترجمه علی شیروانی و حسینعلی شیدان‌شید، قم: حوزه و دانشگاه.

کریمی، مصطفی (1393). «المیزان و تحلیل وحی»، معرفت کلامی، شماره 12، صص 7-24.

گلشنی، مهدی. 1377. از علم سکولار تا علم دینی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1377.

محمدی، عبدالله (1395). ارزش معرفت‌شناختی دلیل نقلی، قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).

مزلو، آبراهام (1397). ادیان، ارزش‌ها و تجربه‌های اوج، ترجمه زهرا اکبری، تهران: کرگدن.

مصباح یزدی، محمدتقی (1390). «علم دینی و اسلامی‌سازی علوم انسانی»، معارف. تیر و مرداد، شماره 86.

— (1392). رابطه علم و دین، قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).

معین، محمد (1388). فرهنگ فارسی، تهران: امیرکبیر.

میرباقری، محمد مهدی (1385). گزارش هم‌اندیشی «فلسفه شدن اسلامی»، قم: دفتر فرهنگستان علوم اسلامی.

نصر، سیدحسین (1386). «جهان‌بینی اسلامی و علم جدید»، در: علم دینی؛ دیدگاه‌ها و ملاحظات، نوشته حمیدرضا حسنی، مهدی علی‌پور و محمدتقی موحد ابطحی، چاپ سوم،قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، صص 9-28.

هیک، جان (1372). فلسفه دین، ترجمه بهرام راد، تهران: الهدی.