قرآن کریم،کتاب وحیانی مسلمین،ترجمه حسین انصاریان.
ابراهیمی پور، قاسم،( 1393)، «علوم انسانی اسلامی، تیپ بندی رویکردها و بررسی راه حلها»، پژوهش نامه علم انسانی اسلامی، شماره 2، پاییز و زمستان،صص53-74.
ابن بابویه، محمدبن علی، (بی تا)، التوحید، قم: جماعه المدرسین.
ابن بابویه، محمدبن علی، (1362)، الخصال: قم، جامعه مدرسین.
ابن بابویه، محمدبن علی، (1404)، من لایحضره الفقیه، ج1 و4، دوم، قم: جامعه مدرسین .
ابن بابویه، محمدبن علی، (1361)، معانی الاخبار، قم: دفترانتشارات اسلامی.
ابن سیده، علی بن اسماعیل، (1421)، المحکم والمحیط الاعظم، ج5، بیروت: دارالکتب العلمیه.
ابن فارس، احمد، (1404)، معجم مقاییس اللغه، ج2 و6، قم: مکتب الإعلام الاسلامی.
ابن منظور، محمدبن مکرم، (1414)، لسان العرب، ج11 و 13، بیروت: دارصادر.
احمدی، محمدامین، (1384)، انتظار بشر ازدین، قم: پژوهشگاه علوم وفرهنگ اسلامی.
ازهرى، محمد بن احمد، (1421)، تهذیب اللغة، ج14، اول، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
امینی،عبدالحسین، (1416)، الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج6، قم: مرکزالغدیر.
آقا علی، محمد و همکاران،( 1398)، «تازههای علمی کرونا ویروس در سازمان بهداشت جهانی»، مجله طب اورژانس ایران، دوره 6، شماره 1،صص1-9.
آمدی، عبدالواحد بن محمد، (1410)، تصنیف غررالحکم و درر الکلم، قم: دارالکتاب الاسلامی.
باربور، ایان، (1362)، علم ودین، ترجمه بهاء الدین خرمشاهی، تهران: مرکزنشردانشگاهی.
بخاری، محمدبن اسماعیل، (1401)، صحیح بخاری، بیروت: دارالفکر.
بکار، عثمان،(1389)، طبقه بندی علوم از نظر حکمای مسلمان، ترجمه جواد قاسمی، مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی.
پارسا نیا، حمید،(1389)، روش شناسی انتقادی حکمت صدرایی، قم: کتاب فردا.
پترسون، مایکل ودیگران، (1376)، عقل و اعتقاد دینی، ترجمه احمدنراقی وابراهیم سلطانی، تهران : طرح نو.
پوپر،کارل، (بی تا)، حدسها و ابطالها، احمدآرام، تهران: شرکت سهامی انتشار.
پیروزمند،علیرضا، (1376)، رابطه منطقی دین وعلوم کاربردی، تهران: امیرکبیر.
تمدن جهرمی، محمد حسین،(1378)، «ابعاد رابطه دین و علم و چگونگی علم دینی»، نشریه روش شناسی علوم انسانی، شماره 20، پاییز.
توکلی، احمد و همکاران، (1398)، «کرونا ویروس جدید 2019: بیماری عفونی نوظهور در قرن21»، دو ماهنامه طب جنوب، سال بیست و دوم، شماره 6، بهمن و اسفند ، صص 432-450.
حدادعادل، غلامعلی، (1384)، دانشنامه جهان اسلام، ج8 و 13، تهران: بنیاد دایره المعارف اسلامی.
حرانی، حسن بن علی،( 1404)، تحف العقول، قم: جامعه مدرسین.
حرعاملی،محمدبن حسن، (1424)، وسایل الشیعه الی تحصیل مسایل الشریعه، تحقیق عبدالرحیم ربانی شیرازی، ج3، 9 و 17، تهران: اسلامیه.
حویزی، عبدعلی بن جمعه، (1415)، تفسیرنورالثقلین، ج3، چهارم، قم: اسماعیلیان.
خدایی قشلاقی، زهرا،(1396)، «بازتعریف علم نزد متفکران نوگرای مصری در قرن نوزدهم»، پژوهشهای علم و دین، سال هشتم، شماره دوم، پاییز و زمستان،صص 113-133.
خوانساری، موسی بن محمد، (1373)، رساله فی قاعده نفی الضرر، تهران: المکتبه المحمدیه .
خویی، ابوالقاسم، (1417)، مصباح الاصول، مقرر: محمد سرور واعظ حسینی، ج3، پنجم،قم: مکتبه الداوری.
دباغ، سروش، «کرونا، تقدیر الهی و پزشکی»، (تاریخ دسترسی: 13 مارس2020)، شبکه تلگرامی مدرسه آزاد فکری،http://t.me/azadfekrischool./1717 .
راغب اصفهانی، حسین، (1412)، مفردات فی الفاظ القرآن، لبنان: دارالقلم.
رضا،محمد رشید، (1414)، تفسیرالقرآن الحکیم الشهیر بتفسیر المنار، ج4، لبنان: دار المعرفه.
روحانی، سید محمد، (1413)، منتقی الاصول، ج6، قم: دفتر آیه الله سید محمد حسینی روحانی.
زبیدى، محمد بن محمدمرتضی، (1414)، تاج العروس، محقق علی شیرى، ج13 و 15، بیروت: دارالفکر.
سروش، عبد الکریم،(1370)، تفرج صنع، تهران: صراط.
سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر، (1429)، الجامع الصغیر فی احادیث البشیر النذیر، ج1،بیروت: دارالفکر.
شریف، میرسید، (1412)، التعریفات، چهارم، تهران: ناصرخسرو.
طباطبایی، محمدحسین، (1390)، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمه سید محمد باقرموسوی، ج2، 4، 10، 12و 20، قم: دفتر انتشارات اسلامی .
طباطبایی،محمدحسین، (1379)، آموزش دین، تهران: جهان آرا.
طبرسی، حسن بن فضل(1377)، مکارم الاخلاق، قم، شریف رضی.
طبرسی، فضل بن حسن، (1406)، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج5،اول، بیروت: دارالمعرفه.
طوسی، محمدبن حسن، (1414)، الامالی، قم، اول، دارالثقافه.
طوسی، محمدبن حسن، (بی تا)، التبیان فی تفسیر القرآن، ج3 و 6، اول، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
فارابی،( 1949)، احصاء العلوم، تصحیح ع. امین، قاهره: دارالفکر العربی.
فراهیدى، خلیل بن احمد، (1409)، کتاب العین، ج8، دوم،قم: هجرت.
قطب، سید، (1408)، فی ظلال القرآن، ج4، پانزدهم، بیروت: دارالشروق.
کلینى، محمد بن یعقوب، (1429)، کافی،ج1 و 2، اول، قم: دار الحدیث.
لیثى واسطى، على بن محمد، (1376)، عیون الحکم و المواعظ، اول،قم: دار الحدیث.
مجلسی، محمدباقر، (1403)، بحار الانوار الجامعه لدرر لخبار الائمه الاطهار، ج6، 59، 65، 75و 98، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
محدثی، حسن، «اسلام محمدی ما را به عقلانیّت فرا میخواند»،(13 اسفند 1398)، روزنامه ابتکار، سال شانزدهم، شماره4494.
مصباح یزدی، محمدتقی، (1382)، آموزش عقاید، سیزدهم،تهران: امیرکبیر.
مصطفوى، حسن،(1430)، التحقیق فى کلمات القرآن الکریم، ج3، سوم، بیروت: دار الکتب العلمیه.
مکارم شیرازی، ناصر، (1380)، تفسیر نمونه، ج9، سی و دوم،قم: دارالکتب الاسلامیه.
موسوی خمینی، روح الله، (1410)، الرسائل، ج2، اول،قم: اسماعیلیان.
نوری، حسین، (1408)، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج11، قم: آل البیت.
هاره، روم، (بی تا)، علم شناسی فلسفی،ترجمه عبدالکریم سروش، تهران: مرکز مطالعات وتحقیقات.
هندی،علی بن حسام الدین، (1405)، کنزالعمّال فی سنن الاقوال والافعال، ج3، بیروت: موسسه الرساله.
هیک، جان، (1372)، فلسفه دین، ترجمه بهرام راد، تهران: الهدی.
هیوم، رابرت، (1377)، ادیان زنده جهان، عبدالرحیم گواهی، هفتم، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.