قرآن کریم.
آشوری،داریوش،۱۳۸۸،عرفان ورندی در شعر حافظ،تهران،غزال،چ۳.
ابراهیمی دینانی، غلامحسین. (١٣٨٠ ).دفتر عقل و آیت عشق. جلد دوم. تهران: طرح نو.
الیاده، میرچا. (١٣٧٢ ).رساله در تاریخ ادیان. ترجمة جلال ستاری. تهران: سروش.
پرچم،اعظم و قاسم نژاد ، زهرا.(۱۳۹۴).مفهوم ملکوت خدا در عهدین و قرآن کریم. فصلنامه علمی-پژوهشی تحقیقات علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا.سال۱۲.شماره۲۵.
پورجوادی،نصرالله،(۱۳۷۲).درباره حافظ(برگزیده های مقالات نشردانش)،تهران،مرکز نشر دانشگاهی.
پورنامداریان،تقی،(۱۳۸۲)،گمشده لب دریا،تهران،سخن،چ۲.
ختمی لاهوری ،ابوالحسن عبدالرحمن .(۱۳۷۴).شرح عرفانی غزل های حافظ،تصحیح وتعلیقات بهاء الدین خرمشاهی وکورش منصوری و
حسین مطیعی امین ، تهران ، قطره .4 ج .
جوادی آملی،عبدالله،(۱۳۷۸).قرآن در قرآن.اسرا.قم.
حافظ، شمس الدین محمد. (١٣٧٩ ).دیوان حافظ. تصحیح محمد قزوینی و قاسم غنی. تهران: انتشارات زوار.
خرمشاهی، بهاءالدین. (١٣٨٤ ).حافظ نامه. چ ١٥ .تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. ٢ ج.
خرمشاهی، بهاءالدین. (۱۳۸۲). حافظ حافظه ماست ، چاپ اول ، تهران، قطره.
دهخدا، علی اکبر. (١٣٧٧ ).لغت نامه. چ٢ از دورة جدید. تهران: مؤسسة انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
رازی، نجم الدین. (١٣٧٧ ).گزیدة مرصاد العباد. شرح و تخلیص رضا انزابی نژاد. تهران: انتشارات پیام نور.
زرین کوب ، عبد الحسین.(۱۳۷۵).از کوچه رندان ، چ10 ، تهران ، انتشارات سخن .
سعیدی،گل بابا.(۱۳۹۲).فرهنگ جامع اصطلاحات عرفانی با تکیه بر آثار ابن عربی،تهران.زوار.
سیاوشی، کرم و محمدی، جواد. (١٣٩٢ ).بررسی تطبیقی مفهوم واژة ملکوت درقرآن کریم و دیوان حافظ.فصلنامة پژوهش های ادبی - قرآنی، سال اول. شمارة سوم.
سیدان، الهام. (١٣٩٦ ).بررسی و تحلیل مؤلفة مکان در تجربیات و پدیدارهای عرفانی. پژوهشنامة نقد ادبی و بلاغت. سال ٦ . شمارة ١ . صص: ٧١ – ٨٨ .
شفیعی کدکنی، محمدرضا. (١٣٩٦ ).این کیمیای هستی. تهران: سخن.پ
شمیسا،سیروس،1395،یادداشت های حافظ،تهران ،نشرمیترا.
صدر،احمد و همکاران،(۱۳۹۴).دایره المعارف تشیع.حکمت.تهران.
صفا،ذبیح الله.(۱۳۷۳).تاریخ ادبیات ایران.تهران.امیرکبیر.۴ج.
طباطبایی،سیدمحمدحسین.(۱۳۷۰).تفسیر المیزان. ج۱و۵و۷و۸و۱۵.بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی. قم.
عباسی،مهناز و بهرامی،فریده.(۱۳۹۵).چیستی حقیقت ملکوت در قرآن کریم.فصلنامه علمی-پژوهشی مطالعات تفسیری،سال هفتم. شماره۲۸.صص۶۳-۶۸.
عین القضات همدانی. (١٣٧٣).تمهیدات، تصحیح عفیف عسیران، چاپ چهارم، تهران.
قرشی،سیدعلی اکبر.(۱۳۷۲).قاموس قرآن. ج۵. دارالکتب الاسلامیه.قم.
میبدی،رشیدالدین.(۱۳۷۱).کشف الاسرار و عده الابرار.چاپ۵.ج۳.سپهر.تهران.
کاشانی، عزالدین. (١٣٦٩ ).مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه. تصحیح جلال الدین همایی. چ٤ .تهران: نشر دریا.
کیانمهر و همکاران. (١٣٩٦).«ملکوت» در تفاسیر عرفانی قرآن کریم و عرفان مسیحیت شرقی. معرفت ادیان. سال هشتم. ش سوم. پیاپی ٣١ .صص : ٧ – ٢٨.
گودرزی، کوروش و همکاران. (١٣٩٥ ).بررسی و تحلیل تجلی زمان و مکان مقدس اساطیری در عرفان (با توجه به متون برگزیدة نثرفارسی تاقرن هفتم هجری)،فصلنامة ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی،٢٤٨ – ٢١٧ صص: ٤٥ ش، ١٢
مالمی،تیمورواحمدی، شادی.(١٣٩٦).تحلیل ساختارهای روایی غزلیات حافظ،ادب فارسی،سال ٧،شمارة ٢ ،شمارة پیاپی ٢.صص ٢١ – ٣٩ .
محمد بن منوّر (١٣٧٧).اسرارالتوحید فی مقامات شیخ ابوسعید ابوالخیر. به اهتمام حسین بدرالدّین، تهران: سنایی.
مطهری ،مرتضی.(۱۳۶۴). تماشاگه راز ، چاپ اول ،تهران، دفتر انتشارات اسلامی.
نصر،حسن،(۱۳۷۱)،تاریخ فلسفه اسلامی.تهران.حکمت.پ۳.
هجویری، علی بن عثمان. (١٣٧٨).کشف المحجوب، تصحیح ژوکوفسکی، تهران: طهوری.
یوسفی،محمدرضا وحیدری، الهه.(١٣٩٣).جغرافیای عرفانی.دو فصلنامة پژوهش های هستی شناختی. سال سوم، شماره ٦.صص: ١٠٩-١٣٨
