قرآن کریم.
آلوسی، محمود بن عبدالله (بی‌تا)، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم و السبع المثانی، بیروت: دار الکتب العلمیة.
ابن‌عاشور، محمدطاهر (بی‌تا)، تفسیر التحریر و التنویر المعروف بتفسیر ابن عاشور، بیروت: مؤسسة التاریخ العربی.
ارموی، محمد بن الحسین (1994)، الحاصل من المحصول فی أصول الفقه، بنغازی: جامعة قاریونس.
پیشوایی، مهدی و فریده پیشوایی (۱۳۸۹)، «گونه‌های طلاق در جاهلیت و تحول نظام طلاق جاهلی با ظهور اسلام»، تاریخ در آینۀ پژوهش، دورۀ 7، ش 3، ش پیاپی 27.
جابری عربلو، محسن (۱۳۶۲)، فرهنگ اصطلاحات فقه اسلامی (درباب معاملات)، تهران: امیرکبیر.
حق‌پناه، رضا (۱۳۷۷)، «جایگاه قانون و قانون‌گرایی در قرآن»، پژوهش‌های اجتماعی اسلامی، ش 4.
رازی، فخرالدین (1986)، الأربعین فی أصول الدین، قاهره: مکتبة الکلیات الأزهریة.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد (بی‌تا)، مفردات ألفاظ القرآن، بیروت: دار الشامیة.
سبحانی تبریزی، جعفر (بی‌تا)، الالهیات علی هدی الکتاب و السنه و العقل، قم: المرکز العالمی للدراسات الاسلامیۀ.
سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (بی‌تا)، المزهر فی علوم اللغة و أنواعها، بیروت: دار الفکر.
طباطبایی، محمدحسین (1387 الف)، آغاز فلسفه، قم: بوستان کتاب.
طباطبایی، محمدحسین (1387 ب)، مجموعه‌رسائل علامه طباطبایى، قم: بوستان کتاب.
طباطبایی، محمدحسین (۱۳۶۴)، اصول فلسفه و روش رئالیسم، تهران: صدرا.
طباطبایی، محمدحسین (۱۳۷۱)، المیزان فی تفسیر القرآن، قم: اسماعیلیان.
طبرسی، فضل بن حسن (۱۳۷۲)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران: ناصرخسرو.
عابدی، احمد (۱۳۷۶)، «مصلحت در فقه»، نقد و نظر، ش 3.
عبداللهی‌نژاد، عبدالکریم، محمدحسن ربانی، و قربان جلال (۱۳۹۵)، «تبعیت احکام از مصالح و مفاسد»، مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، س 20، ش ۶۸.
علی‌دوست، ابوالقاسم (۱۳۸۴)، «تبعیت یا عدم تبعیت احکام از مصالح و مفاسد واقعی»، فقه و حقوق، دورۀ 2، ش 6.
مشکینی اردبیلی، علی (بی‌تا)، مصطلحات الفقه، قم: نشر الهادی.
مطهری، مرتضی (۱۳۷۷)، مجموعه‌آثار استاد شهید مطهری، قم: صدرا.
ویس، برنارد جی. (۱۳۹۱)، «زبان و متفکران مسلمان قرون میانه»، ترجمۀ علی پیرحیاتی، اطلاعات حکمت و معرفت، س 7، ش 4.
هاشمی شاهرودی، محمود (بی‌تا)، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، قم: دائرة معارف الفقه الاسلامی.
