علیرضا منجمی
چکیده
پژوهشهای علم و دین که از دهۀ شصت میلادی به حوزهای (field) آکادمیک بدل شد این بختیاری را داشته است که سرشت چندرشتهای-میانرشتهای خود را حفظ کرده، از گزند رشتهای (disciplinary) شدن در امان بماند. رشتهای شدن حوزههای پژوهشی مانند «علم و دین» سبب خواهد شد عرصۀ گفتگو و مباحثه میان متفکران حوزههای مختلف از جمله دانشمندان، الهیاتدانان، ...
بیشتر
پژوهشهای علم و دین که از دهۀ شصت میلادی به حوزهای (field) آکادمیک بدل شد این بختیاری را داشته است که سرشت چندرشتهای-میانرشتهای خود را حفظ کرده، از گزند رشتهای (disciplinary) شدن در امان بماند. رشتهای شدن حوزههای پژوهشی مانند «علم و دین» سبب خواهد شد عرصۀ گفتگو و مباحثه میان متفکران حوزههای مختلف از جمله دانشمندان، الهیاتدانان، فیلسوفان اختصاص یابد به رشتهای چنان تخصصی تبدیل شود که به جز متخصصان اندک آن هیچکس زبانشان را نمیفهمد. این سرشت چندرشتهای-میانرشتهای را نه تنها میتوان در تنوع موضوعات و رشتههای درگیر، بلکه در گسترۀ روشهای پژوهشی در این حوزه از مطالعات تطبیقی تا تحلیلهای تاریخی-فلسفی بازشناخت.