منابع
آرتور برت، ادوین (1380). مبادی مابعدالطبیعی علوم نوین، ترجمۀ عبدالکریم سروش، تهران: علمی و فرهنگی.
ابن‌‌سینا (1295ق). قانون فی طب، چاپ سنگی، تهران.
ابن‌‌سینا (1316). شفا، فن سماع طبیعی، ترجمۀ محمدعلی فروغی، تهران: چاپ‌خانۀ مجلس.
ابن‌‌سینا (1331). دانش‌نامۀ علایی، الهیات، تصحیح محمد معین، تهران: انجمن آثار ملی.
ابن‌‌سینا (1364). النجاه، تهران: مرتضوی.
ابن‌‌سینا (1383). دانش‌نامۀ علایی، طبیعیات، مقدمه و حواشی و تصحیح سیدمحمد مشکوه، همدان: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی و دانشگاه بوعلی سینا.
ابن‌‌سینا (1384). اشارات و تنبیهات، ترجمه و شرح حسن ملکشاهی، ج 1، تهران: سروش.
ابن‌‌سینا (1403ق). الاشارات و التنبیهات، با شرح خواجه نصیرالدین طوسی و شرح الشرح قطب‌الدین رازی، قم: دفتر نشر کتاب.
ابن‌‌سینا (1953). الشفا، البرهان، تحقیق ابراهیم مدکور، قاهره: مطبعه امیریه.
اکرمی، موسی و رضا محمدی‌نسب (1391). «طبقه‌بندی علوم ریاضی و طبیعی نزد فارابی»، مجموعه‌مقالات منتخب همایش فارابی و تأسیس فلسفۀ اسلامی، زیر نظر آیت‌الله سیدمحمد خامنه‌ای، تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
ایمانپور، منصور (1383). «ارزیابی غایت‌مندی عالم طبیعت در فلسفۀ مشائی و حکمت متعالیه»، فصل‌نامۀ خردنامۀ صدرا، ش 37.
بورکهارت، تیتوس (1389). جهان‌شناسی سنتی و علم جدید، ترجمۀ حسن آذرکار، تهران: حکمت.
بهمنیار (1375). التحصیل، تصحیح و تعلیقۀ مرتضی مطهری، ج 2، تهران: دانشگاه تهران.
بیرونی، ابوریحان (1320). آثار الباقیه، ترجمۀ اکبر داناسرشت، تهران: خیام.
دادجو، ابراهیم (1390). مابعدالطبیعه از نگاه ارسطو و ابن‌‌سینا، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
رحمتی، انشاء‌الله (1392). کیمیای خرد؛ جستارهایی در زمینۀ دین و اخلاق، تهران: سوفیا.
سلیمانی، فاطمه (1387). «روش طبیعت‌شناسی ابن‌‌سینا»، مشکوه النور، ش 41.
صانعی دره‌بیدی، منوچهر (1376). فلسفۀ دکارت، تهران: نشر بین‌المللی الهدی.
صاییلی، آیدین (1384). «روش علمی ابوعلی سینا»، در جشن‌نامۀ ابن‌‌سینا، ج 2، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی.
فارابی، ابونصر (1309). رساله فی اغراض مابعدالطبیعه، حیدرآباد دکن: مطبعة دائرةالمعارف العثمانیه.
فارابی، ابونصر (1389). احصاء‌العلوم، ترجمۀ حسین خدیوجم، تهران: علمی و فرهنگی.
فارابی، ابونصر (1390). تعلیقات، ترجمۀ فتحعلی اکبری، تهران: پرسش.
فارابی، ابونصر (1407ق). التنبیه علی سبیل السعاده، تصحیح و شرح جعفر آل یاسین، بیروت: دار المناهل.
فیروزجایی، یارعلی کرد (1386). نوآوری‌های فلسفۀ اسلامی در قلمرو مابعدالطبیعه به روایت ابن‌‌سینا، قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
گلشنی، مهدی (1387). «مقصود ما از علم دینی»، قسمت اول و دوم، رشد آموزش معارف اسلامی،
ش 64 و 71.
گنون، رنه (1361). سیطرۀ کمیت و علائم آخرالزمان، ترجمۀ علی‌محمد کاردان، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
لگن‌هاوزن، محمد (1382). «چرا سنت‌گرا نیستم؟»، ترجمۀ منصور نصیری، در مجموعه مقالات همایش نقد تجدد از دیدگاه سنت‌گرایان معاصر (خرد جاویدان)، تهران: دانشگاه تهران و مؤسسة تحقیقات و توسعۀ علوم انسانی.
ماحوزی، رضا (1389). «جدال مکانیسم و غایت‌مندی در نقدهای اول و سوم کانت و راه‌حل استعلایی کانت برای آن»، فصل‌نامۀ علمی ـ پژوهشی پژوهش‌های فلسفی، دانشگاه تبریز، ش 216.
مطهری، مرتضی (1378). مجموعه آثار، درس‌های شفا، تهران: صدرا.
ملایوسفی، مجید و منصور عبداللهی (1391). «تبیین غایی عالم از نگاه ارسطو و ابن‌‌سینا»، فصل‌نامۀ علمی و پژوهشی تاریخ فلسفه، ش 10.
موسوی بجنوردی، کاظم (1388). بوعلی سینا (مجموعه مقالات)، تهران: بنیاد علمی و فرهنگی بوعلی سینا، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.
نصر، سیدحسین (1339). «نظریات ابوریحان بیرونی دربارة معنی طبیعت و روش‌های تحقیق در علوم طبیعی»، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، س 7، ش 4.
نصر، سیدحسین (1359). نظر متفکران اسلامی دربارة طبیعت، تهران: خوارزمی.
نصر، سیدحسین (1385). «دستاوردهای ابن‌‌سینا در حوزۀ علم و خدمات او به فلسفۀ آن»، تاریخ علم، ش 5.
نصر، سیدحسین (1389). دین و نظام طبیعت، ترجمۀ محمدحسین فغفوری، تهران: حکمت.
هِلِر، مایکل (1379). «نگاهی به علوم طبیعی از منظر الهیات»، نامۀ علم و دین، ش 9 و 10.
Guyer, P. (1996). The Cambridge Companion to Kant, Cambridge University Press.
Kant, Immanuel (1965). Critique of Pure Reason, trans. by Norman Kemp Smith, Pressdin Macmillan.
)